Βελτίωση της πρόσβασης σε μελλοντικά καύσιμα, αναβάθμιση της τεχνολογίας επί του πλοίου για την εξομάλυνση της διαδικασίας έγκρισης, αλλαγές στη συμπεριφορά των πελατών και προθυμία πληρωμής για τη ρύπανση · ο κλάδος της ναυτιλίας έχει έναν μακρύ κατάλογο προς υλοποίηση προκειμένου να επιτύχει στοχευμένες μειώσεις των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα εντός των προτεινόμενων προθεσμιών.

Οι ηγετικές φυσιογνωμίες από όλο τον ναυτιλιακό κλάδο εξέφρασαν τις απόψεις τους για όλα αυτά τα θέματα στην πρόσφατη σύνοδο  κορυφής της ABS για τη βιωσιμότητα. Η σύνοδος κορυφής, που πραγματοποιήθηκε ως αυλαία για την εκδήλωση SMM 2022 στο Αμβούργο, συγκέντρωσε τους συμμετέχοντες του κλάδου με τα θεσμικά όργανα των οποίων το έργο θα διαμορφώσει την ενεργειακή μετάβαση της ναυτιλίας.

Εστιάζοντας αρχικά στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο κλάδος, η επιτροπή συζήτησε βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους. Επί του παρόντος, η ναυτιλία φαίνεται να εξακολουθεί να εκπέμπει υψηλά επίπεδα CO2 έως το 2050 και απαιτείται δράση σε διάφορα μέτωπα. Απαιτείται σαφέστερη ρύθμιση για τη στήριξη αυτής της διαδικασίας και πρέπει να διατίθεται βιώσιμη χρηματοδότηση για να βοηθηθούν οι πρωτοπόροι.

Για να προκύψουν πλήρως εναλλακτικά καύσιμα, ορισμένα απαιτούν κανονιστική υποστήριξη, ενώ όλα χρειάζονται κάποιο επίπεδο εφαρμογής νέων τεχνολογιών. Το πόσο δύσκολη θα είναι η διαδικασία εξαρτάται εν μέρει από το ποιο καύσιμο εξετάζεται – μερικά καύσιμα απέχουν ακόμη πολλά χρόνια από την κύρια διαθεσιμότητα, είτε σε συμβατική είτε σε ανανεώσιμη μορφή.

Ο κλάδος έχει εμπειρία με τα κρυογονικά καύσιμα μέσω του ΥΦΑ, αλλά οι αλλαγές που απαιτούνται για να υιοθετηθεί το υδρογόνο ως καύσιμο θα είναι σημαντικές, ειπώθηκε στη σύνοδο κορυφής. Η τεχνολογία θα πρέπει να αναπτυχθεί για το θαλάσσιο περιβάλλον και μια αλυσίδα εφοδιασμού κατασκευασμένη για να ανταποκρίνεται στη ζήτηση.

Βραχυπρόθεσμα, οι πλοιοκτήτες θα χρειαστούν αυξανόμενο επίπεδο στήριξης για να προβούν στις απαραίτητες μετασκευές για τη μείωση των εκπομπών από τα υπάρχοντα πλοία, αλλά έως το 2050 ο παγκόσμιος στόλος θα πρέπει να ανανεωθεί και η μεγαλύτερη ευκαιρία είναι να επικεντρωθούν στον τρόπο σχεδιασμού των πλοίων ώστε να υιοθετήσουν καθαρότερα καύσιμα και να μειωθούν περαιτέρω οι εκπομπές.

Η διαθεσιμότητα βιώσιμων καυσίμων είναι ίσως ο μεγαλύτερος παράγοντας για την απορρόφησή τους. Οι προκλήσεις εν προκειμένω περιλαμβάνουν το κατά πόσον τα κίνητρα πολιτικής είναι αρκετά ισχυρά ώστε να δημιουργήσουν ένα ρυθμιστικό τοπίο που μπορεί να μετρήσει τη βιωσιμότητα καθ ‘όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής των καυσίμων.

Αν και τόσο οι περιφερειακές όσο και οι παγκόσμιες ρυθμιστικές αρχές μοιράζονται ένα κοινό όραμα για χαμηλότερες εκπομπές, οι δρόμοι με τους οποίους φτάνουν εκεί διαφέρουν. Ορισμένοι κανονισμοί εξετάζουν τον πλήρη κύκλο ζωής των καυσίμων, άλλοι όχι και ορισμένα μέσα μετρούν αυτές τις συνεισφορές διαφορετικά.

Για τους χειριστές σκαφών, η βάση είναι σαφώς οι επιχειρήσεις υψηλότερης απόδοσης, αλλά οι πλοιοκτήτες στη σύνοδο κορυφής εξέφρασαν την άποψη ότι απαιτείται ένα σαφέστερο ρυθμιστικό πλαίσιο για την υποστήριξή τους και την έναρξη της διάθεσης νέων καυσίμων.

Η προθυμία πληρωμής για την ενεργειακή μετάβαση θα επηρεαστεί ουσιαστικά από την προσθήκη της ναυτιλίας στο Σύστημα Εμπορίας Ρύπων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς αυτό θα επηρεάσει όλα τα πλοία που καταπλέουν σε λιμένες της ΕΕ.

Ενώ προσφέρει ένα φαινομενικά απλό μοντέλο λειτουργίας, το Σύστημα Εμπορίας Ρύπων θα αλλάξει επίσης ριζικά το ανταγωνιστικό τοπίο για ορισμένους πλοιοκτήτες, αλλά ο απώτερος στόχος -η εξάλειψη των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα- σημαίνει ότι σε κάποιο σημείο το σύστημα θα έχει καταστεί περιττό.

Οι φορείς εκμετάλλευσης εξετάζουν πιο προσεκτικά τον τρόπο με τον οποίο θα αποδείξουν μελλοντικά τη λειτουργία τους. Ο οδηγός γι ‘αυτό είναι καθαρά πρακτικός. Οι πελάτες τους πρέπει σύντομα να λογοδοτήσουν για τις λεγόμενες εκπομπές του Πεδίου εφαρμογής 3 στην αλυσίδα εφοδιασμού τους, οπότε η πίεση που ασκείται στους μεταφορείς είναι να βελτιωθούν. Ωστόσο, η αλλαγή είναι άνιση – πολύ λίγες μεγάλες εταιρείες ενέργειας έχουν στρατηγική 2050 ή καθαρών μηδενικών εκπομπών, αλλά το ζήτημα είναι αναπόφευκτο.

Οι πάροχοι χρηματοδότησης πλοίων είναι βέβαιο ότι δέχονται πιέσεις για να βελτιώσουν τη διαφάνεια και να επιτύχουν τους επενδυτικούς στόχους που βασίζονται στους στόχους της περιβαλλοντικής αειφορίας και διακυβέρνησης, διαπραγματευόμενοι πολλαπλά καθεστώτα και συστήματα πιστοποίησης.

Τα υπάρχοντα πλοία – ακόμη και εκείνα που λειτουργούν σε υψηλά επίπεδα αποδοτικότητας – μπορεί να δυσκολευτούν να προσελκύσουν αναχρηματοδότηση όταν έρθει η ώρα – και μπορεί να μην είναι σε θέση να εξασφαλίσουν βιώσιμη χρηματοδότηση που θα ανταμείβει τις προσπάθειές τους να μειώσουν τις εκπομπές με ένα πιο ελκυστικό ρυθμό.

Παρ ‘όλα αυτά, στη σύνοδο κορυφής ειπώθηκε ότι η βιώσιμη χρηματοδότηση εισέρχεται σε μια συγκεκριμένη φάση και οι τραπεζίτες επιδιώκουν να δημιουργήσουν αξία εξισορροπώντας παράλληλα τον κίνδυνο και την ανταμοιβή, κάτι που εξαρτάται τόσο από τα δεδομένα όσο και από τις σχέσεις.

Παρά τις διαφορές απόψεων σχετικά με τα μέσα επίτευξης, υπήρξε συναίνεση σχετικά με την κλίμακα της πρόκλησης που παρουσιάζει η διαδικασία απαλλαγής της ναυτιλίας από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Οι προτεραιότητες είναι πολύ κατανοητές · οι φορείς εκμετάλλευσης, οι πάροχοι χρηματοδότησης και τεχνολογίας, καθώς και οι ρυθμιστικές αρχές, πρέπει να συνεργαστούν και να εστιάσουν στον βέλτιστο τρόπο επίτευξής τους.

Οι αλλαγές που απαιτούνται από την απαλλαγή από εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα – και ακόμη πιο αποτελεσματικές λειτουργίες – ασκούν πίεση στους μικρότερους πλοιοκτήτες, οι οποίοι δεν έχουν συνηθίσει να εμπορεύονται τίποτε άλλο εκτός από πλοία και χώρους φορτίου σε γνωστές και κατανοητές αγορές.

Είναι βέβαιο ότι ο κλάδος της ναυτιλίας δεν βρίσκεται ακόμη στο επίπεδο που πρέπει, αλλά βρίσκεται στο σωστό δρόμο · η πράσινη χρηματοδότηση και η τιμή του άνθρακα καθίστανται κοινά νομίσματα.

Αυτό που χρειάζεται το ζήτημα είναι ηγεσία που να αντιμετωπίζει τις τοπικές και εθνικές αρχές, φέρνοντας τους πλοιοκτήτες πιο κοντά στην αλυσίδα εφοδιασμού. Οι αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν για την υιοθέτηση πράσινων τεχνολογιών και πράσινων καυσίμων απαιτούν επίσημη στήριξη και έναν βαθμό ανάληψης κινδύνων.

Παρά τα εμπόδια, η κατεύθυνση της μετακίνησης είναι καθορισμένη ·  θα ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς μια τόσο λεπτομερή συζήτηση ακόμη και πριν από λίγα χρόνια. Οι πλοιοκτήτες έχουν δεν νοιώθουν πια την ανάγκη να πεισθούν να αποδεχτούν, αν μη τι άλλο, την κλίμακας των δυσκολιών · μια αλλαγή στη σχετική ταχύτητα του φωτός.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι θεμελιώδεις αλλαγές -η δημιουργία βελτιστοποιημένων πλόων και η μείωση της συμφόρησης των λιμένων και της εφοδιαστικής αλυσίδας- απαιτούν κάτι περισσότερο από το να μονολογεί ο κλάδος. Εξακολουθεί να υπάρχει ανάγκη για μάρκετινγκ και εκπαίδευση · η ναυτιλία μπορεί μερικές φορές να φαίνεται πολύ εξειδικευμένη και απόμακρη. Τώρα υπάρχει μια καλή ιστορία που πρέπει να δημοσιοποιηθεί.