Σε περίπτωση που παραμένει οποιαδήποτε αμφιβολία, θα πρέπει να είναι σαφές σε όλους όσους εμπλέκονται εξ αποστάσεως με τη ναυτιλία ότι τα επόμενα 20 χρόνια δεν θα έχουν καμία σχέση με τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Το θεματολόγιο για την απαλλαγή από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα αναδιαμορφώνει ολόκληρους κλάδους με την παγκόσμια οικονομία να τείνει προς ένα πιο κυκλικό, ανανεώσιμο και τοπικά εστιασμένο μοντέλο.

Αυτό μπορεί να αποτελέσει έκπληξη για ορισμένους στον κλάδο, αλλά η ναυτιλία δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να ακολουθήσει. Πολλοί όγκοι του θαλάσσιου εμπορίου είναι πιθανό να συνεχίσουν να αυξάνονται, αλλά ο όγκος των φορτίων για τα μεγάλα πλοία που μεταφέρουν πρώτες ύλες και ορυκτά καύσιμα σε μεγάλες αποστάσεις αναμένεται να κορυφωθεί εντός των επόμενων 10 ετών.

Αυτό είναι το συμπέρασμα των αναλυτών της Danish Ship Finance, των οποίων η τελευταία έκθεση επισημαίνει επίσης ότι η μετάβαση προς μια πράσινη οικονομία μπορεί να γίνει με θετικούς όρους – η πηγή νέων αποδόσεων για τους πλοιοκτήτες και τους χρηματοδότες τους – καθώς και να ενέχει κινδύνους.

Από την άλλη πλευρά, η αύξηση της απόδοσης των επενδεδυμένων κεφαλαίων βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση των επενδύσεων για νέες δεσμεύσεις για καύσιμα και νέα πλοία. Αυτό αντικατοπτρίζει την άνοδο των πράσινων διαδρόμων (δεσμεύσεις από λιμένα σε λιμένα όταν διατίθενται νέα εναλλακτικά καύσιμα βάσει σύμβασης). Ωστόσο, η DSF πιστεύει επίσης ότι σε έναν κλάδο που χαρακτηρίζεται παραδοσιακά από κατακερματισμένη ιδιοκτησία, ο κίνδυνος των δύσκολων στην εκτίμηση λύσεων  που περιορίζονται σε λίγους παράγοντες είναι επίσης σημαντικός.

Όπως και με την υιοθέτηση των εναλλακτικών καυσίμων από τους πρωτοπόρους, πολλές επενδύσεις θα μπορούσαν να καταλήξουν εγκλωβισμένες κατά τη διάρκεια των πρώτων φάσεων της μετάβασης, όπως υπολογίζει. «Θα χρειαστεί χρόνος για να αναβαθμιστούν οι στόλοι των σκαφών και να κατασκευαστούν νέες υποδομές καυσίμων, αναφέρει η έκθεση. «Μέχρι να επιτευχθεί αυτό, η υποκείμενη ζήτηση μπορεί να έχει αλλάξει ριζικά.»

Σε μια οικονομία απαλλαγμένη από εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, οι εκπομπές της ναυτιλίας είναι μόνο ένα μέρος του αφηγήματος. Οι εκπομπές του πεδίου εφαρμογής 1 μιας εταιρείας είναι εκείνες που παράγονται από την ίδια την οντότητα, το πεδίο εφαρμογής 2 είναι οι έμμεσες εκπομπές συνήθως από την ενέργεια, ενώ το πεδίο εφαρμογής 3 περιλαμβάνει όλες τις άλλες έμμεσες εκπομπές που προκύπτουν στην αλυσίδα αξίας μιας εταιρείας.

Με τους πελάτες και τους προμηθευτές της ναυτιλίας να εργάζονται για τη μείωση και των τριών πεδίων εκπομπών, τα πρότυπα του θαλάσσιου εμπορίου είναι πιθανό να αλλάξουν και ορισμένοι όγκοι του εμπορίου θα εξατμιστούν στο μέλλον. Τα προφίλ του στόλου μπορεί να αλλάξουν σημαντικά όταν οι εκθέσεις των εκπομπών των πεδίων 1, 2 και 3 αρχίζει να καθορίζει τις προοπτικές του κλάδου.

Η επόμενη γενιά σκαφών, που έχει διαταχθεί να εμπορεύεται κάποια έκδοση ενός πράσινου διαδρόμου, μπορεί ουσιαστικά να μετατραπεί σε πλωτή υποδομή που εξυπηρετεί σταθερούς όγκους φορτίου και λειτουργεί με σταθερά έξοδα και σταθερά εισοδήματα, παρά στο ευκαιριακό μοντέλο που βασίζεται στα περιουσιακά στοιχεία στα οποία είμαστε συνηθισμένοι.

Τα εν λόγω σκάφη είναι πιθανό να προσφέρουν πολύ διαφορετική αξία στην παραδοσιακή ιδιοκτησία των πλοίων, δεδομένου ότι τα πλοία που δραστηριοποιούνται σε πράσινους διαδρόμους δεν θα ανταγωνίζονται τους στόλους στις υφιστάμενες αγορές εμπορευματικών μεταφορών, αλλά είναι πιθανό να καθορίσουν τα περιβαλλοντικά κριτήρια αναφοράς που θα επηρεάσουν το δυναμικό κερδών του παραδοσιακού στόλου, δεδομένου ότι οι εκπομπές τους θα είναι χαμηλότερες.

Η ικανότητα να θέσουμε υπό κλίμακα την έννοια των πράσινων διαδρόμων πέρα από τις πρωτοβουλίες του πρωτοπόρου έγκειται σε μεγάλο βαθμό στην κινητοποίηση της κρίσιμης μάζας σε διάφορους τομείς και κλάδους που μοιράζονται την ίδια τοποθεσία και τη φιλοδοξία για απαλλαγή από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, ωστόσο η DSF αναγνωρίζει τα εμπόδια.

«Όλοι δυσκολεύονται να απαλλαγούν από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Είναι εύκολο να απαιτηθεί η πράσινη, βαθέων υδάτων ναυτιλία, αλλά είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Αλλά με τη μόχλευση μιας αρχής που βασίζεται πρώτα στο φορτίο, ενώ αναλύονται οι ροές φορτίου και οι υποδομές ανεφοδιασμού που μπορούν να συνδυαστούν για να σχηματίσουν έναν πράσινο διάδρομο, φαίνεται πιθανό να αποκλειστεί ο κίνδυνος και να εκτιμηθούν τα αρχικά διδάγματα από τους πρωτοπόρους », προτείνει.

Η DSF πιστεύει ότι η καθιέρωση πράσινων διαδρόμων παρουσιάζει νέα δυναμική για τη δημιουργία αξίας στον κλάδο της ναυτιλίας, χρησιμοποιώντας μακροπρόθεσμες συμβάσεις με ιδιοκτήτες φορτίων και παραγωγούς καυσίμων για να καταστεί δυνατή η μακροπρόθεσμη βελτιστοποίηση της αποδοτικότητας του στόλου, αντί για το μοντέλο ανόδου και ύφεσης που δημιουργεί νικητές και ηττημένους, αλλά επίσης τιμωρεί τους πρωτοπόρους.

Πρόκειται για μια μετατόπιση που θα ωφελήσει όσους είναι σε θέση να δημιουργήσουν σταθερότητα ταμειακών ροών, οικονομίες κλίμακας, τυποποίηση και χαμηλότερο κόστος κεφαλαίου. Μένει να δούμε αν τα νέα επιχειρηματικά μοντέλα θα αρχίσουν να επαναπροσδιορίζουν το ανταγωνιστικό τοπίο.

Ο ναυτιλιακός κλάδος συχνά επωφελείται από βραχυπρόθεσμες διαταραχές, δεδομένου ότι χρειάζεται να μεταφέρονται περισσότερα φορτία σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Ωστόσο, τα βραχυπρόθεσμα οφέλη για τον κλάδο μπορούν εύκολα να αντισταθμιστούν εάν οι διαταραχές μετατραπούν σε θεμελιώδεις αλλαγές της ζήτησης μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ένα τραγικό παράδειγμα · μη αξιοποιήσιμα βασικά προϊόντα για τα οποία υπάρχει τεράστια ζήτηση και άλλα -ιδίως ενεργειακά φορτία που προέρχονται από ορυκτά καύσιμα και τρόφιμα- τα οποία πρέπει να ταξιδέψουν μακρύτερα από εναλλακτικές πηγές λόγω του κινδύνου πολέμου ή των κυρώσεων. Αυτό υποδηλώνει βραχυπρόθεσμη δυναμική που υποστηρίζει σε μεγάλο βαθμό τις τιμές των ναύλων και τις τιμές των μεταχειρισμένων σε όλους τους τομείς, αλλά ο κλάδος οδεύει προς ριζικές μακροπρόθεσμες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο δημιουργείται η αξία.

Ως ο τελικός κλάδος «παράγωγης ζήτησης», ο όγκος των θαλάσσιων εμπορικών συναλλαγών και οι ροές φορτίου απλώς αντικατοπτρίζουν τις διασυνδεδεμένες αλυσίδες αξίας και εφοδιασμού της παγκόσμιας οικονομίας. Η DSF καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μπορεί να πάρει περισσότερο χρόνο από το επιθυμητό, αλλά τα πράγματα θα αλλάξουν, επειδή πρέπει.

«Όταν αρχίζουμε να αλλάζουμε τα θεμέλια της παγκόσμιας οικονομίας, αρχίζουμε να επαναβαθμονομούμε και να επαναπροσδιορίζουμε τις αλυσίδες αξίας και εφοδιασμού σε όλους τους τομείς και τους κλάδους. Σκεφτείτε την αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και των πρώτων υλών με κυκλικά υλικά, ενώ εισάγεται εξαιρετικά αυτοματοποιημένη τοπική παραγωγή και κατασκευή », καταλήγει η DSF.

Τα καινοτόμα επιχειρηματικά μοντέλα θα πρέπει να βρουν έναν τρόπο να προσφέρουν σε περισσότερους πελάτες καλύτερη πρόσβαση σε περισσότερα προϊόντα και υπηρεσίες, ενώ θα χρησιμοποιούν λιγότερους πόρους.