Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι – ανάλογα με την προσωπική σας σκοπιά – η μεγαλύτερη τεχνολογική πρόοδος της ανθρωπότητας ή ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την επιβίωσή της. Η αλήθεια, όπως πάντα, βρίσκεται κάπου ενδιάμεσα.

Με την τεχνολογία ακόμη στα σπάργανα είναι δύσκολο να πούμε ποιος θα είναι ο πραγματικός αντίκτυπος, αλλά σε ένα πρόσφατο διαδικτυακό σεμινάριο που διοργανώθηκε από τη Riviera Maritime Media ακούστηκε ότι ακόμη και αν οι χρήσεις της στη ναυτιλία είναι λίγες μέχρι στιγμής, η ικανότητά της να υποστηρίζει την έξυπνη ναυτιλία δεν αμφισβητείται.

Μία από τις παραδοσιακές προκλήσεις στη βελτίωση της απόδοσης των πλοίων είναι ότι τα δεδομένα που συλλέγονται παρουσιάζουν μεγάλες παραλλαγές. Η απόδοση σε ταχύτητα και ισχύ ενός πλοίου είναι γεμάτη αποκλίσεις, αντανακλώντας τα πάντα, από τις επιλογές του πλοιάρχου έως τις απαιτήσεις του ναυλωτή που καθιστούν δύσκολη τη συλλογή αντιπροσωπευτικών δεδομένων.

Αυτό καθιστά δύσκολο να μοντελοποιηθούν τα δεδομένα με παραδοσιακές τεχνικές, αλλά τα νευρωνικά δίκτυα βρίσκουν τέτοιες παραλλαγές πιο εύκολες στη διαχείριση. Στην εργασία του, ως αναπληρωτής καθηγητής ΤΝ για Ναυτικές εφαρμογές στο Πανεπιστήμιο του Southampton, ο Adam Sobey χρησιμοποίησε την Τεχνητή Νοημοσύνη για να προβλέψει τη ζήτηση ισχύος των σκαφών και έλαβε μόλις ένα σφάλμα πρόβλεψης 2% σε πραγματικές καιρικές συνθήκες.

«Αυτό είναι καλύτερο από μοντέλα ή δεξαμενή ρυμούλκησης. Λαμβάνουμε σφάλμα 4% για τα περισσότερα δεδομένα πλοίων και μπορούμε να συγχωνεύσουμε τα αποτελέσματα για να κάνουμε προβλέψεις στόλου. «Δεν είναι απαραίτητο να εξοπλίσετε κάθε πλοίο, μπορείτε να κάνετε επέκταση με μεγάλη ακρίβεια », είπε.

Ο συνδυασμός αυτών των δεδομένων με βελτιστοποίηση του βυθίσματος και της θέσης του σκάφους και τη λίπανση του κύτους με αέρα θα μπορούσε να προσφέρει σημαντική εξοικονόμηση καυσίμων και συνεπώς εκπομπών CO2. Βελτιστοποιήστε το ταξίδι χρησιμοποιώντας αλγόριθμους για τον καιρό, τις παλίρροιες και τις καθυστερήσεις των λιμένων για να προσαρμόσετε την ταχύτητα και την άφιξη και πιστεύει ότι οι ιδιοκτήτες θα μπορούσαν άνετα να δουν ετήσια αύξηση 7% στα αντίστοιχα κέρδη του χρονοδιαγράμματος.

Η γαλλική νεοσύστατη εταιρεία SINAY παρέχει παρόμοια προσέγγιση για την αντιμετώπιση των επιδόσεων του ταξιδιού, αναπτύσσοντας αλγόριθμους για τη βελτιστοποίηση της πλοήγησης, την αύξηση της αποδοτικότητας και τη μείωση του κόστους. Η εταιρεία έχει δημιουργήσει έναν θαλάσσιο «χάρτη Google» για να εντοπίσει περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά που είναι δύσκολο να υπολογιστούν συμβατικά, αλλά που επηρεάζουν δραματικά την αποτελεσματικότητα.

Αυτό περιλαμβάνει την εκπαίδευση της ΤΝ σε πραγματικά δεδομένα που έχουν καθαριστεί και επαληθευτεί με δεδομένα AIS για να παρέχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις πληροφορίες σχετικά με τα πραγματικά πλοία και θέσεις. «Η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι μαγική και δεν πρόκειται να κάνει μάγια, χρειάζεται εκπαίδευση και κτίσιμο, χρειάζεται εισαγωγή δεδομένων», δήλωσε η Marie Besson-Leaud, Στέλεχος Εμπειρίας Προϊόντων.

Η καθυστέρηση της ευρύτερης χρήσης της ΤΝ είναι η έλλειψη πόρων και πολλές παρανοήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν μεταξύ των θαλάσσιων χρηστών, πρόσθεσε. Πολλοί άνθρωποι έχουν μια ιδέα για την ΤΝ, αλλά όχι για το πώς οι εφαρμογές μπορούν να σχετίζονται με τον τομέα τους.

Ο Sobey απέκρουσε την ιδέα ότι η ΤΝ σημαίνει αυτόματα «αυτόνομη» ναυτιλία είναι κατά κάποιο τρόπο μια πιο στενή προοπτική. Οι άνθρωποι θα εξακολουθούν να βρίσκονται στο επίκεντρο της ναυσιπλοΐας, υποστήριξε. «Η ΤΝ μεγιστοποιεί τον τρόπο με τον οποίο κάνουμε αυτές τις δουλειές και προστατεύουμε τους ανθρώπους από κινδύνους. Η μηχανική μάθηση είναι καλά προσαρμοσμένη και χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες, αλλά η πραγματική ΤΝ με πλήρη διαδικασία αυτοματοποίησης είναι στα σπάργανα », είπε.

«Με την αυτόνομη ναυτιλία είναι μια σταδιακή διαδικασία μετάβασης προς αυτήν. Υπάρχουν οδηγοί παρασκηνίου, αλλά τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει επιχειρηματική περίπτωση. Χρειάζεστε ακόμα ανθρώπους και η αφαίρεση του πλοιάρχου δεν σας εξοικονομεί χρήματα, χρειάζεστε ακόμα ανθρώπους που θα αναλάβουν την ηγετική ευθύνη », είπε.

Ο Besson-Leaud σημείωσε το ψυχολογικό κατώφλι γύρω από αυτόνομα σκάφη και παρόμοια εμπόδια στην αεροδιαστημική. Η έρευνα των χρηστών δείχνει πραγματική ανησυχία σχετικά με την ΤΝ που αντικαθιστά ανθρώπους, κάτι που δεν συμβαίνει προς το παρόν. «Η τεχνητή νοημοσύνη είναι μια υποστήριξη για την ανθρώπινη δραστηριότητα, ακόμη και ένα ημιαυτόνομο σκάφος θα εξακολουθεί να έχει ανθρώπους στο πλοίο», είπε.

Για κάθε νεοσύστατη επιχείρηση σε αυτόν τον χώρο, τα δεδομένα είναι το νέο πετρέλαιο στο πλαίσιο της ΤΝ και μέχρι τώρα, σπαταλούσαμε έναν πολύτιμο πόρο. Στο μέλλον θα χρειαστεί να μεταφερθεί η γνώση για να αποφευχθεί η λήθη της και να χρησιμοποιηθούν δεδομένα αντί να απορριφθούν.

Ο Besson-Leaud διαπιστώνει ότι οι κάτοχοι δεδομένων εξακολουθούν να είναι επιφυλακτικοί όσον αφορά την κοινή χρήση “και χρειάζεστε μια στρατηγική για την κοινή χρήση δεδομένων και να αφήσετε τους συνεργάτες σας να προβληθούν”. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να περάσει λίγος χρόνος, μέχρι να υλοποιηθούν όλες οι πιθανές εφαρμογές.

«Ιδιαίτερα τα λιμάνια μάς λένε συγκεκριμένα, έχουμε τα δεδομένα που δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε », προσθέτει. “Αλλά η ΤΝ είναι ενδιαφέρουσα επειδή τα υπάρχοντα δεδομένα μπορούν να ενσωματωθούν στη μοντελοποίηση, μπορείτε να την τροφοδοτήσετε με δεδομένα που έχετε ήδη, με την προϋπόθεση ότι είναι καθαρά και δομημένα.”

Έχει όμως η ΤΝ άλλες επιπτώσεις – αν ήταν δυνατόν να προβλεφθεί ο καιρός και συνεπώς η πορεία ενός πλοίου σε σχέση με αυτήν, τότε οι ασφαλιστές θα την θεωρούσαν πολύτιμη; Ο Sobey φαντάζεται πως όχι. Παρά τις υποθέσεις ότι ο καιρός γίνεται ολοένα και καλύτερος, οι τιμές ενδιαφέρουν αλλά εξακολουθούν να είναι σε μεγάλο βαθμό θεωρητικές.

“Ο πλοίαρχος εξακολουθεί να ελέγχει, οπότε κάθε ΤΝ πλοήγησης εξακολουθεί να βασίζεται στην εγρήγορσή του στη λήψη αποφάσεων, αυτό που κάνει η ΤΝ είναι να παρέχει γενική καθοδήγηση και προβολή”, είπε. 

Η δημιουργία ενός πραγματικού νευρωνικού δικτύου για πλοήγηση θα απαιτούσε τη λήψη όλων των διαθέσιμων διαδρομών αποστολής και δεδομένων λιμένων και την ενσωμάτωσή τους σε ένα ολοκληρωμένο VTS που θα μπορούσε να υποστηρίξει τη διαχείριση της κυκλοφορίας, τη βελτιστοποίηση και την ασφάλεια των πλοίων.

Ο Sobey πιστεύει ότι ο κανονισμός δεν κινείται αρκετά γρήγορα για να το υποστηρίξει. «Χρειαζόμαστε πρότυπα δεδομένων για να κάνουμε μοντελοποίηση ΤΝ και η έλλειψη προτύπων έχει τεράστιο αντίκτυπο στη δουλειά μας, τα χρειαζόμαστε για να προχωρήσουμε. Χρειαζόμαστε μια οντολογία, τα δομικά στοιχεία έτσι ώστε οι επιπτώσεις της αλλαγής να φαίνονται καθαρά ».