Νέοι κίνδυνοι στη νέα κανονικότητα
Ο κλάδος της ναυτιλίας έχει αποδείξει την αξία του για την παγκόσμια οικονομία κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού με έναν τρόπο που δεν έχουμε δει από το Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά καθώς οι μακροπρόθεσμες δυσκολίες από τον ιό γίνονται σαφέστερες, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε νέους και επακόλουθους κινδύνους.
Παρά το βραχυπρόθεσμο σοκ στην αλυσίδα εφοδιασμού, ο κλάδος έχει αποδειχθεί σε μεγάλο βαθμό ανθεκτικός στη διατήρηση των βασικών προμηθειών σε λειτουργία. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει πάντα ένα κόστος και σε αυτή την περίπτωση είναι οι ναυτικοί που έχουν πληρώσει το τίμημα.
Η ανακούφιση του πληρώματος είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση της ασφάλειας, της υγείας και της καλής διαβίωσης των ναυτικών και μέχρι σήμερα, παρ ‘όλες τις διαβεβαιώσεις και τις αερολογίες, δεν φαίνεται να υπάρχει τέλος στο αδιέξοδο. Τα μεγάλα χρονικά διαστήματα στα πλοία μπορεί να οδηγήσουν όχι μόνο στην πνευματική και σωματική κόπωση του πληρώματος αλλά και σε ατυχήματα. Το ανθρώπινο σφάλμα είναι ένας αιτιώδης παράγοντας σε 75% έως 96% των θαλάσσιων ατυχημάτων, σύμφωνα με την ασφαλιστική εταιρεία ναυτικών Allianz.
Η διαρκής οικονομική ύφεση που οι περισσότεροι οικονομολόγοι αναμένουν να ακολουθήσει τον ιό θα έχει επίσης επιπτώσεις στους κίνδυνους της ναυτιλίας, καθώς τα πλοία είναι ελλιμενισμένα και οι εταιρείες λαμβάνουν μέτρα για τη διαχείριση του κόστους, προβλέπει η Allianz. Οι προηγούμενες υφέσεις έχουν αποδείξει ότι οι προϋπολογισμοί για το πλήρωμα και τη συντήρηση είναι συχνά μεταξύ των πρώτων τομέων όπου πρέπει να γίνουν περικοπές, με προφανείς επιπτώσεις για την ασφάλεια.
Η πανδημία έχει καταστήσει δύσκολο για τα σκάφη να αποκτήσουν βασικά ανταλλακτικά και αναλώσιμα, όπως λάδια και λιπαντικά, καθώς και τη διεξαγωγή συντήρησης και επισκευών. Αυτό θα μπορούσε να έχει καταστροφικές επιπτώσεις στην ασφαλή λειτουργία των κινητήρων και των μηχανημάτων, προκαλώντας ενδεχομένως ζημιές ή βλάβη, η οποία στη χειρότερη περίπτωση μπορεί να οδηγήσει σε προσάραξη ή συγκρούσεις.
Αλλά ενώ οι ναυτικοί δεν είχαν άλλη επιλογή από το να συνεχίσουν να εργάζονται, ένα αυξανόμενο τμήμα του παγκόσμιου στόλου δεν κινείται καθόλου.
Ο κλάδος της κρουαζιέρας, ο οποίος παράγει έσοδα μεγαλύτερα από 150 δισεκατομμύρια δολάρια σε παγκόσμια οικονομική δραστηριότητα και υποστηρίζει πάνω από ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας σε όλο τον κόσμο, ουσιαστικά τέθηκε σε χειμερία νάρκη όταν χτύπησε η πανδημία. Με τα μεγαλύτερα κρουαζιερόπλοια αξίας άνω του ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων, οι συσσωρεύσεις κινδύνου είναι ένα πιθανό ζήτημα, ενώ οι περιορισμοί εξακολουθούν να ισχύουν.
Μέχρι τον Απρίλιο, περίπου το 95% του παγκόσμιου στόλου κρουαζιέρας ήταν ελλιμενισμένο, με πολλά σκάφη αγκυροβολημένα σε περιοχές που εκτίθενται σε τυφώνες στη Βόρεια Αμερική και εκτεθειμένες σε τυφώνες περιοχές στην Ασία. Η έξοδος από τον ελλιμενισμό αποτελεί μια άλλη δυσκολία. Το μηνιαίο κόστος του ελλιμενισμού κρουαζιερόπλοιων μπορεί να ανέρχεται σε εκατομμύρια δολάρια και η έκταση της συντήρησης και της πρόσληψης πληρώματος θα επηρεάσει την ταχύτητα με την οποία ένα σκάφος μπορεί να επανέλθει σε λειτουργία.
Καθώς η τιμή του πετρελαίου έπεσε κατακόρυφα εν μέσω ανησυχιών για την οικονομία σε περίοδο κορωνοϊού, η ζήτηση για πλωτούς χώρους αποθήκευσης άγγιξε επίπεδα ρεκόρ. Πολλά δεξαμενόπλοια πλέουν άπρακτα γύρω από μεγάλα λιμάνια πετρελαίου και τερματικούς σταθμούς στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Αφρική, με πιθανές εκθέσεις σε ακραία καιρικά φαινόμενα, πειρατεία και πολιτικούς κινδύνους. Τα δεξαμενόπλοια έχουν επίσης ναυλωθεί για να χρησιμοποιηθούν ως πλωτοί χώροι αποθήκευσης, οι οποίοι θα πρέπει να διέπονται από απαιτήσεις συντήρησης και συμβατικές απαιτήσεις.
Οι υπαρξιακές απειλές αυξάνονται επίσης, αναφέρει η Allianz. Καθώς τα σκάφη συνδέονται περισσότερο με τα συστήματα ξηράς, η απειλή στον κυβερνοχώρο εξελίσσεται συνεχώς· από τους λιμένες και τους τερματικούς σταθμούς που υπολειτουργούν μέχρι τις επιθέσεις παρωδία σε πλοία. Η επιδημία του κορωνοϊού έχει επηρεάσει και εδώ, με τις εκθέσεις των εταιρειών που έχουν αντιμετωπίσει μια αύξηση 400% στις απόπειρες κυβερνο-επιθέσεων από την αρχή της πανδημίας.
Καθώς τα σύγχρονα πλοία εξαρτώνται όλο και περισσότερο από τον υπολογιστή και το λογισμικό, και με αυξημένους γεωπολιτικούς κινδύνους, η απειλή του κυβερνοχώρου για τη ναυτιλιακή βιομηχανία είναι σημαντική. Ο τρόπος με τον οποίο τα σκάφη και το πλήρωμα αλληλοεπιδρούν με την τεχνολογία έχει γίνει ένας σημαντικός παράγοντας στις συγκρούσεις και τις προσαράξεις.
Πέρυσι, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι θα αντικαταστήσει τις οθόνες αφής με μη αυτόματα χειριστήρια μετά από έρευνα για ένα περιστατικό στο οποίο είχε εμπλακεί ένα από τα σκάφη του το 2017, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα θανάτους. Όπως γνωρίζει κάθε χρήστης του ECDIS, η τεχνολογία μπορεί να βελτιώσει την ασφάλεια και η καλύτερη κατάρτιση μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερη επίγνωση της κατάστασης, αλλά συχνά υπάρχουν σοβαρά κενά μεταξύ αυτού του ισχυρισμού και της πραγματικότητας.
Η Allianz συνιστά ο κλάδος να αρχίσει να μαθαίνει από επιτυχημένα ταξίδια, όχι μόνο από ατυχήματα. Τέτοιες γνώσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη νέας τεχνολογίας, τη βελτίωση της κατάρτισης, την εμπειρία του πληρώματος και την κουλτούρα της ασφάλειας.
Η αυξημένη χρήση βιομηχανικών συστημάτων ελέγχου για την παρακολούθηση και τη συντήρηση των κινητήρων θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντική μείωση των περιστατικών βλάβης των μηχανημάτων στο μέλλον, κατά την εκτίμησή της. Με τα χρόνια, ο κλάδος της ναυτιλίας έχει μετακινηθεί από τη συντήρηση που βασίζεται στο χρόνο στη συντήρηση με βάση την κατάσταση, και με την ψηφιοποίηση, θα μετατοπιστεί προς τη συντήρηση πρόβλεψης ή την προληπτική συντήρηση. Με τον καιρό, η μετάβαση στην προληπτική συντήρηση θα μπορούσε να βελτιώσει την αξιοπιστία των κινητήρων και τελικά να βελτιώσει την ασφάλεια.
Το ανθρώπινο λάθος παραμένει βασικός παράγοντας στις απώλειες λόγω βλάβης και επισημαίνει ότι ακόμη και ένα καλά εκπαιδευμένο πλήρωμα μπορεί να κάνει λάθη. Η παρακολούθηση σε πραγματικό χρόνο από τους διευθυντές στην ξηρά σε συνεννόηση με τους κατασκευαστές, η μετάβαση προς την προληπτική συντήρηση θα μπορούσε να μειώσει έναν τέτοιο κίνδυνο και επίσης να αφαιρέσει το βάρος από τους ναυτικούς.
Στο σημερινό κλίμα είναι λογικό να διερευνηθεί κάθε ευκαιρία για την εξάλειψη των επαναλαμβανόμενων μη αυτόματων καθηκόντων που κατατρέχουν τις ζωές των ναυτικών, αυξάνουν τον κίνδυνο και δεν προσθέτουν καμία αξία. Είναι κρίμα που χρειάστηκε μια κρίση αυτού του μεγέθους για να φέρει αυτά τα πλεονεκτήματα στο προσκήνιο.
Τέλος