Η πρόταση από μια ομάδα κορυφαίων ναυτιλιακών οργανώσεων αποστολής για $ 5 δισεκατομμύρια του ταμείου Έρευνας & Ανάπτυξης για να δούμε την εξέλιξη των εναλλακτικών καυσίμων για τη ναυτιλία προτείνει ότι ο κλάδος θα έχει τουλάχιστον ένα έρεισμα, στην κλίμακα της δυσκολίας απεξάρτησης από τον άνθρακα.

Στα χαρτιά, φαίνεται φθηνό με $ 2 / τόνο στην τιμή των καυσίμων των δεξαμενών, που συγκεντρώθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο και έγινε διαχείρισή τους υπό την επίβλεψη συμβουλίου από κράτη μέλη του ΔΝΟ. Ο αριθμός αυτός προσεγγίστηκε εν μέσω διαβουλεύσεων και αντιπροσωπεύει λιγότερο από την καθημερινή διακύμανση των τιμών των καυσίμων, αλλά ταιριάζει με την απαίτηση;

Οι στόχοι του ΔΝΟ για την ένταση του διοξειδίου του άνθρακα και τις απόλυτες μειώσεις απαιτούν μια κορύφωση των εκπομπών το συντομότερο δυνατόν στη θέση των προβλέψεων για την ανάπτυξη της τρίτης κατά σειρά μελέτης εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Βρίσκεται, επίσης, παράλληλα με την προ- υπάρχουσα στρατηγική της ΕΕ, η οποία είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ξεπεράσει το χρονοδιάγραμμα του ΔΝΟ.

Μια ομάδα αφοσιωμένη στο θέμα κατά την πρόσφατη διάσκεψη της ShipInsight κατέδειξε τα θέματα που η ναυτιλία εξακολουθεί να έχει να αντιμετωπίσει. Σε γενικές γραμμές μια κίνηση μακριά από την αύξηση της αποδοτικότητας και με κατεύθυνση προς τη δημιουργία καυσίμων χαμηλής και μηδενικής περιεκτικότητας σε διοξείδιο του άνθρακα. Μεταξύ του εδώ και του αλλά, υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα, εκτός από το γεγονός ότι οι ημερομηνίες πλησιάζουν.

Η Carnival Corporation έχει ήδη επενδύσει τόσο στην αποδοτικότητα όσο και στη συμμόρφωση, λειτουργώντας 104 κρουαζιερόπλοια με άλλα 21 που έχουν παραγγελθεί, χρησιμοποιώντας κάθε είδους συστήματα για τη μείωση του κόστους καυσίμου και τη μείωση των εκπομπών ρύπων. Έχει επίσης εξοπλίσει το στόλο της με πλυντρίδες θείου (έτσι συνεχίζει καύση μαζούτ υψηλής περιεκτικότητας σε θείο) και σχεδιάζει περισσότερες εγκαταστάσεις, ενώ παράλληλα είναι η πρώτη εταιρεία διοργάνωσης κρουαζιέρας που ναυπηγεί πλοία που λειτουργούν με υγροποιημένο φυσικό αέριο, με άλλα 10 στη διαδικασία παραγγελίας.

Ο Αντιπρόεδρος της Corporate Marine Technology, Chris Millman εκτιμά ότι η Carnival έχει 150 έργα Έρευνας και Τεχνολογίας με επίκεντρο τον υφιστάμενο στόλο και τα νεόδμητα πλοία και υπολογίζει να έχει μειωμένη ένταση διοξειδίου του άνθρακα κατά 30% μέσα σε 12 χρόνια. «Πιστεύουμε ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε στο στόχο του ΔΝΟ για τη μείωση της έντασης διοξειδίου του άνθρακα του 2030, αλλά δεν βλέπουμε λύση για την επίτευξη της απόλυτης μείωσης κατά 50% το 2050, επειδή λειτουργούμε μια αναπτυσσόμενη επιχείρηση, σχεδιάζουμε να αυξηθεί η διάθεση κλινών κατά 40%.»

Εκτός από τα πρώτα κρουαζιερόπλοια που λειτουργούν με υγροποιημένο φυσικό αέριο η Carnival έχει εγκαταστήσει μεγάλες συστοιχίες μπαταριών αλλά ο Millman αναφέρει ότι θα χρειαστεί νέα τεχνολογία για να φτάσουμε κοντά στο μηδέν. «Το βιβλίο παραγγελιών μας τρέχει στο 2027, επομένως η διαδικασία σχεδιασμού ξεκινά τώρα, αν έχουμε οποιαδήποτε πιθανότητα να έχουμε την τεχνολογία πάνω στα πλοία. Χρειαζόμαστε την εμφάνιση μιας αρκετά ώριμης τεχνολογίας. Το ΥΦΑ ήταν μια πρόκληση, οτιδήποτε άλλο θα είναι περισσότερο από αγώνας.»

Το Methanol Institute υποστηρίζει τη χρήση μεθανόλης ως καύσιμο, αλλά αντί να υποστηρίζει μια ενιαία λύση, ο σύμβουλος Peter Hinchliffe υποστηρίζει την τόνωση των επενδύσεων σε πολλαπλές επιλογές, ώστε η αγορά να συγκλίνει σε ένα καλάθι με εμπορικά ελκυστικές λύσεις.

«Πρέπει να προσέξουμε την καταβολή πολλής προσπάθειας στην οριακή αύξηση της αποδοτικότητας. Οι πλοιοκτήτες την προτιμούν, επειδή μπορούν να μειώσουν το κόστος, αλλά αν αφιερώνουμε πάρα πολύ χρόνο και ενέργεια σε αυτά μπορεί να χάσουμε την ευκαιρία για επενδύσεις των δυνητικών καυσίμων μηδενικού άνθρακα, όπως η ανανεώσιμη μεθανόλη», ανέφερε.

Ο Διευθύνων σύμβουλος στο Ναυτιλιακό Επιμελητήριο του Ηνωμένου Βασιλείου, Bob Sanguinetti, τόνισε ότι θα έπρεπε να πάρουμε μαθήματα από το 2020, κυρίως, ότι ο κλάδος πρέπει να πετύχει κάτι καλύτερο στο μέλλον, λόγω της φύσης των δυσκολιών του 2030 και 2050 που είναι ένας διαφορετικός κόσμος.

«Αυτό που δεν είναι σαφές είναι αυτό που πρέπει να επιτευχθεί σε εθνικό επίπεδο και όσο περισσότερο μιλάμε για τη σημασιολογία, τόσο λιγότερο χρόνο έχουμε για να το επιτύχουμε. Εμείς δεν θα το επιτύχουμε χωρίς τη συνεργασία του κλάδου σε βαθμό που δεν το έχουμε κάνει ποτέ πριν. Η Κυβέρνηση και ο ΔΝΟ έχουν να διαδραματίσουν πολύ σημαντικό ρόλο, αλλά υπάρχει ο κίνδυνος να ξεπεραστούμε από την κοινή γνώμη, αν δεν πετύχουμε», πρότεινε.

Για τον κλάδο των καυσίμων, η διαδικασία απεξάρτησης από τον άνθρακα σημαίνει μια ριζική αναμόρφωση αυτού που έκανε πάντα: την πώληση λιγότερων υδρογονανθράκων και αντιμετώπιση του κίνδυνου αναστάτωσης από νέους προμηθευτές εναλλακτικών καυσίμων. Ακόμα κι έτσι, ο Διευθυντής της IBIA, Unni Einemo, εξέφρασε κάποια ικανοποίηση με το πόσο ομαλά προχώρησε μέχρι τώρα η μετάβαση του 2020. «Είναι καθησυχαστικό γιατί δείχνει ότι ο κλάδος μπορεί να είναι ανθεκτικός και καινοτόμος και σημαντικός, διότι έχουμε ένα ακατάστατο μέλλον μπροστά μας», ανέφερε.

Αυτό είναι ιδιαίτερα συναφές υπό το φως της συναινετικής άποψης ότι η εποχή των «φθηνών καυσίμων» έχει τελειώσει. Αν η μεθανόλη μηδενικού άνθρακα, το βίο-αέριο υδρογόνου ή η αμμωνία μπορεί να κοστίσει δύο φορές την τρέχουσα τιμή $ 500/τόνο για VLSO, στη συνέχεια, το πλεονέκτημα ότι οι προμηθευτές καυσίμων επεκτείνονται στους πλοιοκτήτες θα εξατμιστεί. Φαίνεται πιθανό ότι ορισμένοι πλοιοκτήτες όσο και προμηθευτές θα αποφασίσουν ότι το διακύβευμα είναι απλά πάρα πολύ υψηλό για να συνεχίσουν.

Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν ο κλάδος σκέφτεται ότι η στρατηγική μηδενικού άνθρακα του ΔΝΟ μπορεί πραγματικά να επιτευχθεί. Μια άτυπη δημοσκόπηση πρότεινε ότι μόλις το 8% των συνέδρων που ήταν παρόντες ήταν 100% σίγουροι, ενώ το 24% δεν ήταν καθόλου σίγουροι.

Ο Sanguinetti ομολόγησε ότι ο ίδιος ήλπιζε σε υψηλότερο επίπεδο εμπιστοσύνης, αλλά πρόσθεσε ότι η αλλαγή από τα πανιά στον ατμό είχε συμβεί πάνω από 70 χρόνια με ένα σαφές εμπορικό πλεονέκτημα « ενώ έχουμε 30 χρόνια και κανένα εμπορικό πλεονέκτημα. Κάτι πρέπει να αλλάξει, είτε αυτό είναι οι επιδοτήσεις, κίνητρα ή ένας φόρος διοξειδίου του άνθρακα».
Επομένως, τι θα έπρεπε να κάνει ο ΔΝΟ για την επίτευξη του στόχου του; Ο Hinchliffe αποδέχθηκε τη σημασία του ταμείου καινοτομίας, αλλά και επεσήμανε την επιτακτική ανάγκη ο ΔΝΟ να υιοθετήσει τον μηχανισμό και να πείσει τα κράτη μέλη να συμφωνήσουν για το πώς να δαπανήσουν τα χρήματα. «Ίσως υπάρχει ένα όριο στο πόσα χρήματα μπορείτε να δαπανήσετε για την Έρευνα και την Καινοτομία, θα ήθελα να προτείνω να αποφασίσουμε αυτό που θέλουμε, και να προσπαθήσουμε να ταιριάξουμε το κόστος ανά τόνο σε αυτόν τον στόχο», πρόσθεσε.

Ο Jasper Faber, Διευθυντής της CE Delft προβλέπει προβλήματα με τη διαδικασία του ΔΝΟ και αναμένουμε ότι ορισμένες χώρες επιδιώκουν υπαναχώρηση στις αρχικές δεσμεύσεις με περισσότερη απώθηση καθώς εντείνεται απεξάρτηση από τον άνθρακα και το υψηλότερο κόστος γίνεται το επίμαχο σημείο.

«Είναι σημαντικό να δούμε το ταμείο ως “δημόσιο χρήμα”, οι εταιρείες θα κάνουν επιπλέον Έρευνα & Καινοτομία και θα καθησυχάσουν ορισμένες από τις ανησυχίες των ρυθμιστικών αρχών ότι η τεχνολογία μπορεί να μην είναι έτοιμη. Αλλά θα είναι μια πρόκληση να παραχθεί αρκετή ποσότητα κάθε [βιώσιμου] καυσίμου, ακόμη και αν αυτό είναι το καύσιμο του μέλλοντος. Για να παραχθεί αρκετή αμμωνία, το ΥΦΑ υδρογόνου ή η μεθανόλη από ανανεώσιμες πηγές απαιτούν τεράστιες επενδύσεις για την συγκράτηση του άνθρακα ή του ηλεκτρικού ρεύματος από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.»

Προς το παρόν, το ταμείο προτείνει μια πορεία προς έναν κλάδο με χαμηλότερες εκπομπές, αλλά παραμένει άγνωστο αν ο σκοπούμενος προορισμός επιτευχθεί τελικά.