Με την απαλλαγή από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα να αποτελεί προτεραιότητα για κάθε πλοιοκτήτη και φορέα εκμετάλλευσης, καθίσταται όλο και πιο σημαντικό να θεωρείται η ψηφιοποίηση ως καταλύτης όπως και η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο συνδέονται αυτά τα δύο θέματα.

Τα αποδεδειγμένα αποτελέσματα από πρωτοβουλίες όπως η βελτιστοποίηση του ταξιδιού μπορούν να αποφέρουν το 5-8% της εξοικονόμησης καυσίμου ανά ταξίδι με μια σχετική μείωση του αποτυπώματος άνθρακα – ένα μεγάλο βήμα προς την επίτευξη των στόχων απαλλαγής από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.

Η απαιτούμενη ψηφιοποίηση μπορεί να είναι αποθαρρυντική, αλλά υπάρχουν πρακτικοί τρόποι για να γίνει αυτό. Απαιτεί δέσμευση και επενδύσεις και παρόλο που δεν πρόκειται για μια γρήγορη διαδικασία, τα απτά αποτελέσματα μπορούν να επιτευχθούν σχετικά γρήγορα πράγμα που θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά στην επιχείρησή σας.

Οι φορείς εκμετάλλευσης πρέπει να κατακερματίσουν το εν λόγω ταξίδι σε διαφορετικά επίπεδα με βραχυπρόθεσμους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους. Ο διατερματικός μετασχηματισμός απαιτεί μια σταδιακή προσέγγιση, αλλά το σημαντικό είναι να γίνει μια αρχή. Μια αλλαγή αυτού του μεγέθους δεν είναι τυχόν ταξίδι που πραγματοποιείται εν μία νυκτί με άμεση απόδοση της επένδυσης.

Βραχυπρόθεσμα, αυτό που προέχει είναι η απόκτηση λειτουργικής αποτελεσματικότητας μέσω της βελτιστοποίησης του ταξιδιού που μειώνει την κατανάλωση καυσίμου και τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στα σημερινά πλοία από τις διαθέσιμες τεχνολογίες.

Το επόμενο βήμα είναι η παρακολούθηση του στόλου για να κατανοήσουμε πώς να διατηρήσουμε τις επιδόσεις εντός της αγοράς ή των ρυθμιστικών πορειών μέσω συγκριτικής αξιολόγησης και συνεχούς μείωσης του αποτυπώματος του άνθρακα. Αυτή η ενέργεια  θα αρχίσει στη συνέχεια να ενημερώνει τις αποφάσεις σχετικά με το ποια σκάφη μπορούν και δεν μπορούν να επιτύχουν τους στόχους του 2030 και μετέπειτα και να διαμορφώσουν αποφάσεις σχετικά με τη θέση τους στο στόλο.

Η τυπική προσέγγιση είναι να ψηφιοποιηθούν οι επιχειρηματικές διαδικασίες και στη συνέχεια να γίνει το ίδιο για τα δεδομένα επί του σκάφους και στην ακτή, έτσι ώστε οι σωστές πληροφορίες να μπορούν να συλλέγονται με τη σωστή συχνότητα και ποιότητα καθώς και οι πληροφορίες που προέρχονται από την ανάλυση.

Τα πιλοτικά προγράμματα είναι μια κρίσιμη διαδικασία για την επιδίωξη ουσιαστικών αποδόσεων. Καθώς υιοθετούνται νέες τεχνολογίες – όπως και σε κάθε άλλο κλάδο που διαθέτει καινοτόμες δυνατότητες – η πιλοτική εφαρμογή σε ένα ή δύο σκάφη είναι καίριας σημασίας. Εάν οι φορείς εκμετάλλευσης είναι σε θέση να αποκομίσουν τα οφέλη από την αρχική αυτή επένδυση, είναι λογικό να αυξηθεί η δέσμευση για κλιμάκωση σε ολόκληρο τον στόλο.

Αυτό μπορεί να αποφέρει οριακά οφέλη που δημιουργούν βραχυπρόθεσμη αποτελεσματικότητα και δίνουν τη δυνατότητα να είναι πιο προορατική η διαχείριση σκαφών. Με μια σταθερή ροή δεδομένων καλής ποιότητας, μπορούν να εφαρμοστούν πιο προηγμένες αναλύσεις για την παροχή περισσότερων συστάσεων που μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της κατανάλωσης καυσίμου, στη μείωση των εκπομπών άνθρακα, στην ασφαλή πλοήγηση σε διαδρομές, στην πρόβλεψη της υγείας του εξοπλισμού και στη λήψη αποφάσεων προληπτικά.

Το θέμα που πρέπει να εκτιμήσουν οι ιδιοκτήτες είναι ότι δεν υπάρχει έλλειψη διαθέσιμων δεδομένων, αντίθετα, υπάρχει υπερφόρτωση. Αυτό που είναι σημαντικό εδώ είναι να κατανοήσουμε ποια δεδομένα έχουν αξία, τα οποία παρέχουν τις σωστές πληροφορίες και τους δίνουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν τις σωστές αποφάσεις.

Εάν το αποτέλεσμα είναι χαμηλότερη κατανάλωση καυσίμου και μείωση των εκπομπών άνθρακα, τότε το αποτέλεσμα είναι θετικό. Μερικές φορές, ωστόσο, οι πλοιοκτήτες δεν βλέπουν ολόκληρη την εικόνα ή δεν έχουν πρόσβαση στα δεδομένα που χρειάζονται, επειδή ο κατασκευαστής ή ο πάροχος πλατφόρμας κατέχει την κυριότητα. Αυτό ισχύει και για την επικοινωνία και τη διανομή των δεδομένων των σκαφών· Σε ορισμένες περιπτώσεις, η πύλη είναι πραγματικά ανοιχτή, σε άλλες, οι πλοιοκτήτες που πρέπει να αναλύσουν την απόδοση του σκάφους αντί να βρεθούν σε έναν περιφραγμένο κήπο.

Η δυσκολία τόσο για τους ναυτικούς όσο και για τους πλοιοκτήτες είναι ότι η ναυτιλία παραδοσιακά προτιμούσε την αδιαφάνεια από τη διαφάνεια· Η αναποτελεσματικότητα μερικές φορές αποδίδει καλύτερα από την αποδεδειγμένη απόδοση. Η ψηφιοποίηση αίρει αυτά τα εμπόδια, αν όχι μονομιάς τότε κομμάτι-κομμάτι και μόνιμα.

Ωστόσο η αλλαγή συμβαίνει και εδώ. Από ένα μοντέλο που κυριαρχείται από μυστικότητα και ελάχιστες πληροφορίες, κινούμαστε σε ένα μοντέλο όπου οι πλατφόρμες παρακολουθούν και χαρτογραφούν πλοία και φορτία μέσω AIS και τα πλοία διαχειρίζονται από τα κέντρα εκμετάλλευσης στόλου που συγκρίνουν και προβλέπουν τις επιδόσεις.

Αντί να αντιμετωπίζουν την ψηφιοποίηση σαν να αφορά τον ανταγωνισμό, οι παράγοντες από λογισμικό, τους νηογνώμονες έως τους φορείς επικοινωνίας συνεργάζονται με νεοσύστατες επιχειρήσεις και καθιερωμένους φορείς του κλάδου για να αξιοποιήσουν την αξία που μπορούν να φέρουν στο τραπέζι.

Και δεν έχει να κάνει μόνο με τον κανονισμό. Ακόμη και πριν από την έναρξη ισχύος των νέων κανονισμών αποδοτικότητας του ΔΝΟ το 2023, οι φορείς εκμετάλλευσης σκαφών ενδέχεται να βρεθούν υπό πίεση για να βελτιώσουν το επιχειρησιακό τους προφίλ από άλλες πηγές. Αυτό μπορεί να προέρχεται από τράπεζες χρηματοδότησης πλοίων που βρίσκονται σε διαδικασία μέτρησης της έντασης του άνθρακα των χαρτοφυλακίων τους ή μπορεί να προέρχονται από τους πελάτες τους.

Αρκετοί μεγάλοι ναυλωτές έχουν ήδη δηλώσει τις προθέσεις τους για «καθαρό μηδενικό άνθρακα», είτε μέσω της χρήσης αργών ατμόπλοιων είτε με την υιοθέτηση νέων καυσίμων, μια αλλαγή που αντικατοπτρίζει και την κοινωνική πίεση, ειδικά όταν η εταιρεία πρέπει να επιδείξει βελτίωση στους πελάτες της.

Με την περιβαλλοντική συμμόρφωση να αρχίζει να λειτουργεί τόσο σε κανονιστική όσο και σε εθελοντική βάση, οι φορείς εκμετάλλευσης θα πρέπει επίσης να είναι σε θέση να εμφανίζουν αξιόπιστα δεδομένα που να αποδεικνύουν ασφαλείς και αποτελεσματικές λειτουργίες για τους ναυλωτές τους.

Μακροπρόθεσμα, θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις σχετικά με τις επιλογές για την υιοθέτηση εναλλακτικών καυσίμων, κάτι που προτιμάται για τους τύπους πλοίων που αποτελούν ιδιοκτησίες ή χρησιμοποιούνται και κατά πόσον πρόκειται για καύσιμο μετάβασης ή μακροπρόθεσμη επιλογή. Ωστόσο, αυτή είναι μια συζήτηση για το μέλλον.